سرزمین آریا (۲)                                      سرزمینِ  کوروش و نوشین روان و آریا         مهدِ  شیران   و  دلیران  است  و  بس  نام آشنا    در سپاهان ازهنربینی  دلا بس  جلوه ها             دل  بَرد  نقشِ جهان   هر عا شقِ  شوریده   را ارگِ  بم  افسانه ای  گوید ز دوران  کهن              ای خوش آن افسانه دیدن ِ در شکوهِ 

رنگین بهار جهان  تازه   شد   از   نسیم  مه   فرودین          زمین پر شد از سوسن و  سنبل و یاسمین ز   ابر  بهاری   شده   تیره  گون  آسمان         سیه شب  شده روشن   از   تُندر  آتشین گل از غنچه بیرون شده دلبری می کند           بر آن رنگ و بوی و جمالِ رُخش

امروز کلیپ “بازگشت دانش‌آموزان اراکی به مدرسه بعد از ۳۲ سال” را در اینستاگرام دیدم. چیزی که ایده اش در جلسه ششم توسط آقای جلایی مطرح شد و قرار شد وقتی شماره همه همکلاسیها را پیدا کردیم چنین برنامه ای ترتیب دهیم… کلیپ فوق را در یوتیوب و آپارات بارگذاری

                                                       سرزمین آریا (۱) سرزمینِ  کوروش  و  نوشین روان  و  آریا     *   مهدِ  شیران   و دلیران  است و بس نام    آشنا رودِ  جیحون  و سمر قند و بخارای  کهن    *   مُلکِ خوارزم و به گرجستان ،  همه شورو  نوا هم به شهر  ِ بلخ و مرو  و کابل از ایران نشان   *   هم زگنجه،   نخجوان و 

نیایش  نوروز ای خدای  بخشش و روزی ؛ خدای مهربان           ای   خدای  مهر و کیهان  و زمین و آسمان سالِ  نو  بر ما   نکو گردان؛ پر از مهرش نما           بختِ ما را دور کن  از هر بدی  اندر جهان غلامرضا انعامی

بیستم دی ماه سالروز شهادت  روانشاد میرزا تقی خان فراهانی امیرکبیر است.برگ سبزی تقدیم می شود به روان آن بزرگمرد نیکو سرشت. امیر کبیر میهن از نام   تو در اوج   شکو ه   و  افتخار        بی فروغ  روی تو  گشته  نزار و  بی قرار نظمِ تو چون مرهمی بر این تن ِ

کوروشی باید شدن کوروش! ای  شاهنشهِ    نامی  یلِ  پر افتخار             نام   و  آیین  تو  جانا ! کی  شود   بی اعتبار سر زمین آریایی   از فروغت   جان  گرفت             ِمهرِ انصاف و جوانمردی بُدی  در   این  دیار رسم ِ آزادی نهادی چون  به  هر سو آمدی