رنگین بهار

جهان  تازه   شد   از   نسیم  مه   فرودین          زمین پر شد از سوسن و  سنبل و یاسمین

ز   ابر  بهاری   شده   تیره  گون  آسمان         سیه شب  شده روشن   از   تُندر  آتشین

گل از غنچه بیرون شده دلبری می کند           بر آن رنگ و بوی و جمالِ رُخش آفرین

گل و بلبل و سبزه ؛ هر سو پُرآب ِ روان           هوا بس لطیف و خنک چون بهشت برین

شده  پر ز رنگ  بهاری   همه   دیده ها         نشسته  به هرکوه  و صحرا  گُلی  نازنین

دل   از تیرگی ها  رها کن    تو   انعامیا         چو رنگین کمان نقش رنگی بزن از یقین