سرزمین آریا (۲)                                     

سرزمینِ  کوروش و نوشین روان و آریا         مهدِ  شیران   و  دلیران  است  و  بس  نام آشنا   

در سپاهان ازهنربینی  دلا بس  جلوه ها             دل  بَرد  نقشِ جهان   هر عا شقِ  شوریده   را

ارگِ  بم  افسانه ای  گوید ز دوران  کهن              ای خوش آن افسانه دیدن ِ در شکوهِ  این  بنا

رستم و یعقوب ِ لیث از سیستان آورده اند            رسمِ گُردان  و جوانمردی، ره ِ صدق  و  وفا

چون به  یزد آیی ز زرتشت نبی بینی  نشان        هم ز پندار و  زگفتارِ نکو ،کارِ نکو گردد  به پا

حافظ  و سعدی، بزرگان ِ غزل ها و سخن            همچو خواجو و نظامی دارد این  نغمه  سرا

نغمه ی  عطار و خیام  و  سرود ِ  مولوی             بس لطیف و نغز و راز آلوده  سازد هر  کجا

خاکِ  پاکِ  توس  و  فردوسی  بلند آوازه اند             شد  به  شه نامه  همی  زنده  زبانِ    آریا

هرچه انعامی سُراید،چون توان وصفش بگفت         جاودان  باشی وطن! سرزنده  از لطف خدا

2 دیدگاه برای “سرزمین آریا (۲)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *